غذاها و مواد تقویت کننده قوای جنسی در مردان

استفاده از مواد غذایی حاوی ویتامین A

این ویتامین در مواد غذایی مانند کلم بروکلی ، انبه ، کاهو ، شلغم، ، کلم، فلفل فرمزو اسفناج، وجود دارد.

استفاده از مواد غذایی حاوی گروه های ویتامین B

ویتامین های گروه به ویژه B5، B6، B12 کاهشدهنده استرس و تنظیم کننده میزان هورمون های بدن می باشند.

این ویتامین در مواد غذایی مانند: کلم بروکلی، گوشت ، تخم مرغ، انواع مختلف حبوبات، سویا ، آجیل ، نان و غلات سبوس دار، ماهی سالمون ،ماهی های آزاد و موزوجود دارد.

ویتامین B3 یا نیاسین در افزایش گردش خون و ساختن هورمونهای جنسی نقش دارد . استفاده از این ویتامین قبل از آمیزش ، باعث افزایش هیجان جنسی می شود.

ویتامین B6 باعث کاهش ماده ای به نام پرولاکتین ( ماده کاهنده میل جنسی) در بدن می شود .

نکته : استفاده از نوشیدنی های الکلی ویتامین های گروه B را از بین می برد.

جهت مطالعه کامل ادامه مطلب را انتخاب کنید

آنورگاسمی یعنی چه؟

مشکل 20 درصد خانم ها

رسیدن به اوج لذت جنسی که در اصطلاح پزشکی به آن «آنورگاسمی» می گویند، به معنای عدم توانایی در رسیدن به اوج لذت جنسی (ارگاسم) به طور مکرر و پس از تحریک جنسی مناسب است؛ به طوری که باعث ناراحتی جسمی و روانی فرد شود...

آنورگاسمی بسیار شایع است و دست کم از هر ۵ زن در جهان، یکی به این عارضه دچار می شود. شدت ارگاسم در میان زنان بسیار متفاوت است و زنان از لحاظ تعداد ارگاسم ها یا میزان تحریک مورد نیاز برای رسیدن به ارگاسم نیز با یکدیگر متفاوت هستند.

ارگاسم، از منظر طبی، به معنای احساس لذت شدید جسمی و رهایی از تنش است که با انقباض های غیرارادی و موزون عضلات کف لگن همراه است. اما همیشه ارگاسم به این صورت نیست. برخی از زنان احساس انقباض عضلات کف لگن یا لرزش رحم حین ارگاسم را دارند. برخی از زنان نیز ارگاسم را به صورت احساس گرمایی در همه بدن توصیف و برخی دیگر آن را به صورت احساسی مانند مورمور شدن بیان می کنند. بر اساس تعریف، نشانه های عمده آنورگاسمی شامل ناتوانی در تجربه ارگاسم یا تاخیرهای طولانی در رسیدن به ارگاسم است. اما انواع متفاوتی از آنورگاسمی وجود دارد:

▪ آنورگاسمی اولیه: این وضعیت به معنای آن است که زن هرگز تجربه ارگاسم را نداشته است.

▪ آنورگاسمی ثانویه: این وضعیت به معنای آن است که زن قبلا ارگاسم را تجربه کرده اما اکنون در رسیدن به آن دچار مشکل شده است.

▪ آنورگاسمی موقعیتی: این وضعیت به معنای آن است که زن تنها در موقعیت های خاصی می تواند ارگاسم را تجربه کند. این عارضه در زنان بسیار شایع است. در واقع، حدود ۸۰ درصد زنان تنها در نتیجه تحریک کلیتوریس، ارگاسم را تجربه می کنند.

▪ آنورگاسمی عمومی: این وضعیت به معنای آن است که زن در هیچ موقعیتی نمی تواند به ارگاسم برسد

چگونه قدرت جنسیتان را تقویت کنید

۱– گنجشک
این حیوان را پس از ذبح کردن و پر کندن و بیرون آوردن احشاء و کندن پاها همراه با سر حیوان کلا در هاون کوبیده یا با چرخ گوشت چرخ نمایید و پس از طبخ صاف کرده، آب آن را میل کنید، چنانچه این عمل را به مدت ده روز ادامه دهید به شما قدرت کافی خواهد داد.

2 – ماهی سقنقور
این ماهی را که از آبهای سواحل کشورهای عربی بیشتر صید می کنند، کباب کرده و بخورید، جهت تقویت قدرت جنسی دوا یا غذایی به مشابه آن نیست مگر مغز سر گنجشک که ضعیف تر از آن است. لازم به ذکر است گرچه این حیوان را ماهی نامیده اند ولی از نظر زیست شناسان جزء ماهی ها نیست، ماهی سقنقور را اطباء قدیمیه جزء اغذیه محسوب نداشته بلکه آن را جزء ادویه می دانند و همراه داروهای دیگر یا به تنهایی برای تقویت قوای جنسی تجویز می کنند.

3 – کبوتر جوان
پس از آماده کردن این حیوان، شکمش را پر از مرزنجوش کنید و با مختصر آبی در ظرف سربسته خوب طبخ نموده و سپس تناول کنید.

4 – بادام، گردو، فندق، پسته
مغز بادام شیرین و مغز گردو و فندوق و پسته را خوب کوبیده با عسل طبیعی آمیخته و صبح ها همراه صبحانه یا قبل از آن میل کنید، توجه نمایید که بادام و گردو را باید دو برابر فندوق و پسته اضافه کنید.

5 – حبوبات
حبوبات مانند نخود، لوبیا و باقلا به طور غیر مستقیم موثر می باشند.

6 – شیر شتر
شیر شتر را باید به مدت بیست روز بخورید، به مقدار متوسط موثر می باشد.

7 – تخم پرندگان
تخم پرندگان، مانند تخم مرغ، تخم کبوتر، تخم گنجشک و تخم سایر پرندگان

8 – مغز سر حیوانات
مغز سر حیوانات به خصوص مغز سر جوجه مرغ ها و گنجشک ها.

9 – پلوی زعفران دار با پیازچه

10 – شیر تازه

11 – ماهی همراه با پیازچه

12 – میگو همراه با پیازچه

13 – کباب بره (برای مردان، بره از جنس نر باشد)

آیا رابطه جنسی دهانی بی خطر است؟

مطالعات انجام شده حاکی از آن است که رابطه جنسی دهانی کاملا بی خطر نیست، هم برای فاعل و هم برای مفعول امکان انتقال STD وجود دارد.
STD = Sexually Transmitted Diseases = بیماریهای جنسی سرایتی
Active partner = فاعل
Receptive partner = مفعول

- چه بیماریهای جنسی (STD) از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل می شود؟
شایعترین بیماری جنسی منتقله از طریق رابطه جنسی دهانی، هرپس است (Herpes Simplex Virus = HSV)
هرپس دو نوع کلی دارد: HSV-1 که منجر به دانه هایی در اطراف دهان می شود (تاول تبخالی) درحالیکه HSV-2 منجر به زخمهای تناسلی می گردد
- HPV که مخفف Human Papilloma Virus است هم ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل شود و منجر به زگیلهایی در اطراف و یا داخل دهان گردد.
مشخص شده است که گنوره (Gonorrhea) از فرد آلوده در طی رابطه جنسی دهانی به فرد مقابل منتقل گردد و سپس عفونت از گلوی آن فرد به ناحیه تناسلی افراد بعدی منتقل شود. بدن بطور طبیعی در طی ۳ ماه میتواند باکتریهای گنوره در گلو را از بین ببرد ولی عفونت ناحیه تناسلی نیاز به درمان آنتی بیوتیکی دارد.
امکان انتقال کلامیدیا (Chlamydia) هم از طریق رابطه جنسی دهانی وجود دارد، اگرچه کمتر رخ میدهد. کلامیدیا و گنوره منجر به زخم گلو می شوند (Sore throat). خیلی از افراد ممکن است آلوده به این میکروب باشند ولی بدون علامت بوده و از آن آگاه نباشند.

- سیفلیس (Syphilis) هم در شرایط خاص امکان انتقال در طی رابطه جنسی دهانی را دارد و آن هم در صورتی است که دهان در تماس با زخم باز یا راش پوستی عفونی قرار گیرد
احتمال انتقال عفونتهای دستگاه گوارشی و انگلها هم درصورت تماس دهان با مقعد وجود دارد.
هپاتیت A ویروسی است که در مدفوع فرد آلوده وجود دارد و در طی تماس دهانی-مقعدی امکان انتقال دارد.
هپاتیت B بطور کلی در خون است و تنها درصورتیکه در تماس رابطه جنسی دهانی ، خونی وجود داشته باشد منتقل می شود.

- آیا HIV از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل میگردد؟

انتقال HIV در طی رابطه جنسی دهانی برای هر دو فرد فاعل و مفعول با احتمال کم (Small risk) وجود دارد.
احتمال انتقال از فرد مفعول HIV مثبت به فاعل سالم در صورتی امکانپذیر است که فاعل در تماس با ترشحات جنسی (مایع منی یا ترشحات واژن) یا خون (خون عادت ماهانه یا زخمی در ناحیه تناسلی یا مقعدی) مفعول به بریدگی-زخم یا جراحت یا منطقه ملتهبی در دهان یا گلوی فرد فاعل برسد.
پوشش دهان و گلو در برابر عفونتهای ویروسی (همانند HIV) بسیار مقاوم است و اگر فرد سالم باشد امکان انتقال محتمل نیست.
بعلاوه امکان انتقال از مفعول HIV مثبت به فاعل سالم، در طی رابطه جنسی دهانی، خیلی کم است دلیل آن هم این است که میزان HIV موجود در بزاق دهان بسیار بسیار کم است و به اندازه ای نیست که منجر به آلودگی فرد مقابل گردد. تنها خطر در این حالت ممکن است بخاطر وجود زخم خونریزی دهنده یا لثه خونریزی دهنده در فرد HIV مثبت باشد که خون را به مخاط دستگاه تناسلی یا مقعدی و یا زخم و جراحتی که ممکن است فرد سالم مقابل داشته باشد، منتقل کند (هپاتیت C هم از این طریق منتقل میگردد)

ریسک انتقال HIV از فرد آلوده از طریق رابطه جنسی دهانی بسیار کمتر از ریسک آن در طی Anal یا Vaginal است
تعیین دقیق میزان ریسک انتقال HIV در نتیجه رابطه جنسی دهانی بسیار مشکل است چراکه اکثر افرادی که رابطه جنسی دارند تنها منحصر به رابطه جنسی دهانی نمی شود و فرمهای دیگر رابطه جنسی (آنال یا واژینال) را هم شامل می شود بنابراین تعیین اینکه انتقال HIV از طریق رابطه جنسی دهانی بوده یا فرمهای دیگر رابطه جنسی، بسیار مشکل است.
نهایتا اینکه عوامل متعددی ریسک انتقال HIV از طریق رابطه جنسی دهانی را افزایش می دهند منجمله زخمها و جراحات دهانی- خونریزی لثه-زخمهای تناسلی- سوراخ کردن دهان (oral piercing) و حضور همزمان دیگر بیماریهای جنسی
خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با پنیس ( آلت تناسلی مردانه)

خطر بالقوه:
در تماس دهانی با آلت مردانه به شکل “نظری” خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که آلت را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه آلودگی از طریق ترشحات پیش ازمنی و منی به دهان راه پیدا می کند.
برای شخصی که آلت وی بوسیله دهان شریک جنسی اش تحریک می شود نیز، از نظر “نظری” خطر انتقال آلودگی وجود دارد به دلیل آن که آلودگی مستقیماً از ترشحات دهان بوسیله خراش، بریدگی روی پنیس و همچنین از طریق منی با خون تماس پیدا می کند.

خطر مستند:
البته میزان خطر به مراتب بسیار کمتر از خطر تماس جنسی مقعدی و واژینال است.
“ضمناً ویروس اچ. آی. وی. می تواند به شخص دریافت کننده انتقال پیدا کند حتی در مواقعی که انزال صورت نگرفته و مایع منی خارج نشده باشد.”

خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با واژن (عضو جنسی زنانه)

خطر بالقوه:
در تماس دهانی با عضو جنسی زنانه به شکل “نظری” خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که واژن را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه مایعات مهبلی آلوده و خون واژن آلوده می تواند به داخل دهان راه پیدا می کند. (این مسئله محدود به خون دوران قاعدگی نمی شود.)
برای خانمی که عضو جنسی وی بوسیله دهان شریک جنسی اش تحریک می شود نیز، از نظر “نظری” خطر انتقال آلودگی وجود دارد، اگر ویروس و یا خون آلوده ازمایعات دهان و به واژن و زخم های مهبلی و یا دیواره واژن تماس پیدا کند.

خطر مستند:
میزان خطر انتقال اچ. آی. وی. در این مورد نیز به مراتب بسیار کمتر از خطر انتقال ویروس از طریق تماس جنسی مقعدی و واژینال است. در هر صورت در چندین مورد گزارش شده از انتقال ویروس ازطریق دهان، بیشتر تماس دهانی با واژینال گزارش شده است.
خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با مقعد

خطر بالقوه:
در تحریک دهانی مقعد نیز به شکل “نظری” خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که مقعد را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه این عضو در معرض خون آلوده قرار دارد که از ضایعات، ترشحات و خونی که بر اثر برش، زخم و یا خراش در اطراف مقعد پدید می آید به داخل دهان راه پیدا می کند.
برای شریک جنسی که مقعد وی بوسیله دهان دیگری تحریک می شود نیز، از نظر “نظری” خطر انتقال آلودگی وجود دارد، اگر ویروس و یا خون آلوده ازمایعات دهان و با مقعد تماس پیدا کند.

خطر مستند:
مواردی مستدل ومستند از انتقال بوسیله تماس دهانی با مقعد ثبت شده است.
کاستن خطر انتقال HIV در تماس دهانی
پزشکان مواردی را گزارش کرده اند که HIV از طریق تماس دهانی انتقال یافته است.
خطر آلودگی به HIV از طریق تماس دهانی را می توان با استفاده از کاندوم های لاتکس کاهش داد.